جمعه آخر

همان جمعه ای که قرار است منجی بیاید

همان جمعه ظهور

همان جمعه ای که بشریت به انتظارش نشسته است

همان جمعه ای که پایان ظلم را خواهیم دید

و آغاز عدالت جهانی

جمعه آخر ، آخر خواهدآمد

و من در انتظار آن روز

هر جمعه تا غروب در انتظار می نشینم

تا روز موعود فرارسد و من بپاخیزم

جمعه آخر نزدیک است

خیلی نزدیک ...

سکوتم نشانه رضایت نیست

فریادی است که در گلو خفه شده است

فریادی که نشان خشم و اعتراض نیست

فریادی است بر سر خودم که چرا سکوت کرده ام؟

چرا حضورم را مخفی کرده ام؟

چرا خودم را به دنیا فروخته ام؟

این قدر ارزان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

من در محضر خدا دارای ارزشی والا هستم

آفریده او آن هم از نوع بهترین

آه نفسم در نمی آید

آه . . .

دعایم مستجاب نمی شود چرا؟

گمان کنم مانع استجابت دعا ، حق الناسی هست که در گلو ، گیر می کند

حقی که تضییع شده و بصورت آه و نفرین درآمده است

مبادا دلی آزرده شود

مبادا حقوقی زیر پا ، پایمال شود

مبادا غیبتی ، تهمتی ، مسخره ای

که باعث می شود تا دعایمان بالا نرود

کمی فکر کنیم

شاید دلی را شکسته باشیم

راز استجابت دعا ، بخشش دیگران است

وحشتناک بود

رویایی ترسناک

یادم می آید مو بر تنم راست می شود

گرفتار آدم خوران شده بودم

می دیدم گوشت برادرانشان را می خوردند

گوشت برادرانشان در حالی که مرده بودند

نمی توانستم تحملشان کنم

خیلی عادی می خوردند

آنقدر عادی که آدم به آن نوع خوردن عادت می کرد

کم کم حس وحشت از بین رفته بود و من هم در دام اعتیاد مرده خوری افتاده بودم

به حکیمی خوابم را تعریف کردم تا تعبیر کند

گفت : مواظب باش با کسانی که غیبت می کنند معاشرت نکن

می گویند سرمای زمستان تمام می شود

اما این سیاهی است که برای زغال می ماند

برخی زغالی عمل می کنند

کارشان در زمستان می گیرد

در محیطی سرد می توانند موثر باشند

اما پایان زمستان همان و روسیاهی برای آنان همان

زمستان زندگی نیز تمام می شود

دوره سخت سرما و یخبندان

دوره خانه نشینی و پوشش های زیاد

دوره توقف کارها و درس ها

و باز هم بهار از راه خواهد رسید

کوشش کنیم تا امیدمان را حتی در شب های سرد زمستانی نیز نگاه داریم

ربیع سومین و چهارمین ماه قمری است

ربیع الاول ماهی است که ولادت مسعود حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام در آن قرار دارد

ماهی که با شهادت امام عسکری علیه السلام ، امامت حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف آغاز می شود

ماهی که مژدگانی حلول آن ، بشارت بهشت است

ماهی که دوستان خدا را خرسند می سازد

البته شهادت حضرت محسن سلام الله علیه که در فاجعه غصب خلافت اتفاق افتاد و دل هر مسلمانی را اندوهناک می سازد ، در این ماه واقع شد

ماه ربیع را گرامی می داریم

زیارت می کنم امام رئوف علی بن موسی الرضا قربة الی الله

این تکیه کلام زائرین امام هشتم در مشهد مقدس است

راست می گویند

این اخلاص در زیارت است که انسان را امیدوار می سازد

امید به روزی که امام نیز به دیدار ما می آید

روزی که وارد عالم برزخ می شویم

روز تنهایی

روز جدا شدن از بدن و هرچه به آن تعلق داشت

روز فراق با خویشان و دوستان

آن روز اخلاص در زیارت بکارمان می آید

آن روز معنای قربة الی الله را می فهمیم

آن روز خیلی به ما نزدیک است

و ما احساس دوری از آن می کنیم

سم جفا چه با امام ما کرد؟

زهر اثر کرد

ولی ولی ما وفا کرد

وفای او به عهد با خدا بود

ماند به طوس و غربتش ، صفا بود

مشهد او کعبه عاشقان شد

جلوه گر خدا به آسمان شد

اشک امان بده به هردو دیده

آتش هجر تو امان بریده

رضای من رضای آفرینش

ای تو نشان راه صبر و بینش

دست مرا گیر به هردو عالم

تا برسم به راه حق دمادم

آخر صفر ، غم عالم ، سرازیر می شود

رحلت جانسوز رسول اکرم و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله

و شهادت جانکاه سبط اکبر امام مجتبی علیه السلام

دل را در اندوهی سنگین فرو می برد

انسان نمی داند با این داغ فراق چه کند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدایا صبر می خواهم

صبری که بتوانم درک کنم که چه عزایی واقع شده است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عزایی که باید بشریت به ماتم بنشیند

عزایی که جن و انس را در حقیقت معنا ، سیاه پوش کرده است

و فرشتگان الهی به استقبال آمده اند

تا . . .

سلام ای پیامبر رحمت

سلام ای ستاره هدایت در جاده بیکران هستی

سلام ای آخرین فرستاده خدا برای نجات انسان از ظلمت خویش

سلام ای نور که مایه حیات انسانیتی

سلام ای خلیفه خدا بر زمین

سلام ای بنده خوب خدا که کمتر از چشم بر هم زدن ، خدا ، رهایت نکرد

سلام ای سعادت بخش بشر در هر عصر

سلام بر رسول اعظم آنگاه که بر عالم چشم گشود و آنگاه که بر این عالم چشم بست

چرا فتنه از قتل بدتر است؟

این پرسش ، جدی است و پاسخ قاطعی را می طلبد

ماهیت فتنه بوی اختلاف و تفرقه را می دهد

و فتنه گر در لباس حق به جانب خود ، دروغ را چون راست جلوه می دهد

فتنه ، ظاهری آراسته دارد

آنچنان فریبنده است که خوبان نیز در دام آن گرفتار می شوند

فتنه گر می داند باید با زمان بازی کند

باید با حوصله دام زبان خود را بگسترد

باید حریف را در زمین خودش شکست دهد

باید یارانش را با دسیسه شکار کند و ا و را در تنهایی و غربت زیر تازیانه تهمت و افترا از بین ببرد

فتنه از قتل بدتر است زیرا با شمشیر نمی کشد بلکه با زبان برنده تر از تیغ ، فاجعه می آفریند

بازیگری را می شناسم که بجای بازی در نمایش در صحنه واقعی بازی می کرد

در نقش چرچیل

چنان دروغ را به شکل راست می گفت که هر شنونده ای را تحت تاثیر قرار می داد

اما حیله اش زشت بود

چون هدفش کوچک و حقیر بود

خود را مذهبی جلوه می داد

و دروغ می گفت

و نقشه می کشید

تا اندکی پول به جیب بزند

وای چقدر خوار و ذلیل

دلم برایش می سوزد

چه نفرت انگیز

خود را به ارزانی فروخت

دلم گرفته از تضاد در درون فکر و درمیان انبوه خواسته هایم

هم می خواهم پاک بمانم هم دلم هوای ناپاکی کرده است

هم می خواهم به مال و جاه دست یابم هم از عاقبت بد ثروت اندوزان و قدرت طلبان بیمناکم

هم می خواهم مشهور شوم و هم از جماعت شهرت گریز خوشم می آید

هم می خواهم به خدا نزدیک شوم

و هم از این می ترسم که هرکه دراین درگه مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند

هم . . .

و هم ...

تقرٌب : احساس حضور در محضر خدای تبارک و تعالی و تلاش برای کسب رضایت او

تقوا : کنترل خویشتن هنگام میل به گناه و انجام وظیفه فقط به قصد کسب رضایت او

توکل : اعتماد به خدای متعال بصورت انحصاری و تکیه بر اراده اش در جهت کسب رضایت او

توسل : بهره مندی از فیوضات معصومین علیهم السلام و پیروان واقعی آنان در لحظه لحظه زندگی به منظور کسب رضایت او

هرگاه این چهار کلید واژه طلایی را به دست آوردیم در حقیقت ورود خود را به بهشت جشن گرفته ایم 

ارزش سخن به کم گفتن و خوب گفتن است

کم گوی و گزیده گوی چون درٌ

البته گزافه گویی یا مبالغه نه تنها اعتبار سخن را پایین می آورد که گوینده را نیز سوال می برد

و دروغ ، زمینه آلودگی رفتار را فراهم می سازد

و غیبت ، تهدیدی برای محبت و صمیمت در جامعه می باشد

و تهمت ، اعتماد بین مردم را از بین می برد

اما صداقت در گفتار ، نجات از بدگمانی را به ارمغان می آورد

و راز داری باعث می شود تا زبان در کام احساس امنیت کند

و سخن حکیمانه نعمتی است که انسانی از آن برخوردارمی باشد که زمام زبان را به عقل خویش سپرده است  

زیارت ، دعوت می خواهد

اما همت را نیز می طلبد

همت ، عشق می خواهد

و عشق در خود حالی دارد وصف ناپذیر

و حال نشانه ای از باور است

باوری که آسان بدست نمی آید

ریشه در تربیت خانواده دارد

قبولی در امتحاناتی سخت دارد

امتحانی که نمره قبولی آن در پیروزی بر هوس ها می باشد

هوس هایی که شیطان دائما ما را به انجامش وسوسه می کند

و دلمان نیز برای تحقق این هوس ها لحظه شماری می کند

اما باوری مستحکم ، حالمان را عوض می کند

عشق و حال می شود : زیارت

و آنگاه دعوت نامه می آید

با همه آنچه لازمه این زیارت است

خدایا این لذت دیدار را برایمان مقدر و مقرر فرما

زندگی سخت ولی شیرین است

فرصتی بهر رسیدن به همان آیین است

دین به معنای کمال بشر است

راه رفتن به درستی ، دین است

اول و آخر هر کار خدا

نام او از ازل و دیرین است

تک پرستی به تمامی زیباست

انحصارش بطلب شرط طریقت اینست

گفتمان ، صدق و تحرک ، اخلاص

حرکت ، عدل و حقیقت بین است

توبه ، حمام گنه شوی همه خوبان است

صبر باید که شود سنگ همان زیرین است

عاقبت در ره او شهد شهادت نوشی

چون رسی جنت او آخر هستی اینست

شب اربعین حسینی

شب زیارتی امام شهیدمان

شب حزن خاندان عصمت و طهارت

شب یادآوری خاطرات تلخ و جانکاه اسارت

شب عزا و ماتم اهل آسمان و زمین

شب گره گشایی حاجتمندان

شب استجابت دعاهایمان

شب عاقبت بخیری اهل ایمان

و شب آمادگی برای ظهور

مرگ اختیاری نشانه ای از اولیای خداست

مرگ اختیاری ، مقام و جایگاهی است که شخص برای رفتن از این عالم خود شرایط و زمان آن را انتخاب می کند

مرگ اختیاری با خودکشی فرقی اساسی دارد

زیرا در خودکشی ، انسان برخلاف امر خدای متعال ، مرگ خویش را انتخاب می کند

ولی در مرگ اختیاری انسان با دعوت خداوند و به اراده خویش ، این عالم را ترک می نماید

مرگ اختیاری ، زیباست

چون هدفمند است

مانند خود زندگی که انگیزه و نیت در آن اصل است و عمل ، فرع

راهکار رسیدن به چنین مقامی ساده است :

ترک گناه و انجام وظیفه فقط برای رضای خدا  والسلام

بعضی فقط قالب عبادت را می بینند

برای غسل و وضو دچار وسواس می شوند

برای صحت نماز از انواع احتیاطات کمک می گیرند

برای طهارت حاضرند از صدها لیتر آب استفاده کنند

اما حاضر نیستند برای پاکی دل خود اندکی وقت گذاشته در آیات الهی تامل نمایند

حتی حاضر نیستند نماز را به قصد قربت خدای تبارک و تعالی بجا آورند

زیرا خدایی نمی شناسند که بخواهند به او نزدیک شوند

آنان تنها خود را می شناسند که باید به خواسته اش برسند

لایه این خودخواهی ، عبادتی خشک است

عبادتی که دلشان را خوش می سازد

خوش به اینکه از منظر دیگران اهل عبادتند

فراموشی ، خوب است یا بد ؟

اگر فراموشی نباشد و انسان خاطرات تلخش را دائما به یاد داشته باشد ، زندگی سخت و مرگبار خواهد شد

و اگر قرار باشد قول و وعده دائما فراموش شود دیگر روال زندگی بهم می خورد

فراموشی مستمر نوعی بیماری است

و فراموشی خود خواسته نوعی فریبکاری محسوب می شود

پس فراموشی اگر بر طبیعت خود استوار باشد ، نعمت است و تنها آلام و خاطرات تلخ را التیام می بخشد

و اگر از مجرای طبیعت خود خارج شود نقمت است و زندگی را دچار مشکل و مصیبت می سازد

چه باید کرد؟

باید  از ذکر تسبیحات اربعه مدد جست

سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر 

باید نام من بالای کارم ثبت شود وگرنه اعتراضم گوش فلک را کر می کند

وای اگر کاری که من انجام داده ام به اسم دیگری تمام شود ، خودم و او را با هم می کشم

من باید بواسطه کاری که انجام میدهم هم حقوق بگیرم هم مزایا

اصلا چرا سنت حسنه تشویق کم شده است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آقا سوابق بنده را ببینید

اصل و نسب را نگاه کنید

دوستان من از شخصیت های کشوری و لشکری هستند

حقیر در همه جا نفوذ دارم

اسم اینجانب ، گره گشاست

جالب اینست که برای رضای خدا ، بدون عنوان مشغول خدمت هستم

چکنم که کسی باور نمی کند

در ماشین زمان نشسته ایم

و از حوادث عبور می کنیم

عبوری سخت یا آسان

بستگی به نحوه پیاده شدن و سوار شدنمان دارد

اگر با تسلط و آرامش ، حادثه را در نوردیدیم

عبورمان آسان خواهدبود

و اگر هراسناک و پریشان با حادثه روبرو شدیم

عبورمان سخت می باشد

ماشین زمان در اختیار ما نیست

اما نحوه برخورد با حوادثی که زمانه ، ما را با آن روبرو می سازد ، در اختیارمان است

صبر و استقامت

حلم و سعه صدر

گذشت و بزرگواری

یا . . .

ساعت ده روز دهم دهمین ماه سال هفتاد بود

دستم در دست مادرم گره خورده بود

و او زیر دستگاه دیالیز دقایق پایانی عمر خود را سپری می کرد

چشمانش به چشمانم دوخته شده بود

و من پی در پی به تسییحات اربعه مشغول بودم

سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر

ناگهان پای مادرم به احترام جمع گشت

و صدای یاعلی از لبانش شنیده شد

و آنگاه ... . . .

چند سال بعد در اولین حضور در حرم مطهر اولین امام معصوم شیعیان اسدالله الغالب علی ابن ابیطالب صلوات الله و سلامه علیه احساس کردم یک بار دیگر وجود شریف آن حضرت را حس کرده ام

یادم آمد روز رحلت مادرم

در آن لحظه ای که از زبانش یاعلی را شنیدم

آن روز مولایمان را زیارت کرده بودم 

مفهوم عدالت ، زیبا و جذاب است

مانند آزادی که برخی آن را بر دین هم ترجیح دادند

اما در مقام عمل این دو واژه معمولا معنایی دیگر دارند

نهضت عدالت خواهی گاهی توسط ستمگران به راه می افتد

و قیام برای آزادی از سوی مستبدین هدایت می شود

باید هوشیار و بیدار بود

باید دید چه کسانی مدعی عدالت و آزادی هستند؟

باید عمل را مشاهده کرد و از شعارها چشم پوشید

باید . . .

به پایان داستان قکر می کنم

پایانی غم انگیز

یا نشاط آور

می گویند : در اختیارتان هرجور بخواهید تمام می شود

باور نمی کنم

یعنی همه می توانند سرنوشت خویش را خود رقم بزنند؟

چگونه ممکن است؟

اگر چنین شود پس چرا این همه تفاوت در پایان داستان؟

تنها راه باور ، آزمودن خویشتن است

باید از خود امتحان بگیرم

چقدر در انتخاب مسیر زندگی ، اراده ام نقش دارد؟

اگر آغاز داستان در اختیارم باشد ، پایان آن هم در اختیارم هست

بیایید در این امتحان شرکت کنیم

امتحان سختی است

باران می بارد و آتش را خاموش می کند

آتشی که جز با باران خاموش نمی شود

آتش فتنه تنها با باران حضور آحاد ملت ، خاموش می گردد

حضوری با گستردگی تمامی اقشار

با دشمن شناسی بهنگام

با تبعیت از ولایت

با وحدت کلمه

با شعار

هیهات من الذلة

نهم دی ماه هرگز از حافظه ملت قهرمان پرور ایران اسلامی ، حذف نخواهد شد

روز بیداری و هوشیاری

روز بصیرت و حضور

روز ولایت و امامت

روز بندگی و آزادگی

من به چشمان تو ای یار گرفتار شدم

لب خندان تو را دیدم و بیمار شدم

سینه ام عشق تو را یافت در اعماق وجود

باز شد چشم دلم زان همه بیمار شدم

رونق جان شده آن نور رخت هر شب و روز

من که از ظلمت هجران تو بیزار شدم

آبرو در پی جان رفت به دنبال سرم

عشق تو برد وجودم چو سر دار شدم

من چو مجنون پی لیلی به بیابان رفتم

چکنم چاره ندارم که چنین زار شدم

مردمان سوی زر و زیور و شهرت باشند

من ز عریانی خود شهره بازار شدم

دوستان تیشه خود بر دل من می کوبند

دشمنان را بنگر کاین همه بی عار شدم

عاقبت صحبت او راهنمایم گردید

من زمستان شدم و زان همه هشیار شدم

انسان رشد و پیشرفت را دوست دارد

می خواهد در رقابت با دیگران از جایگاه بالاتری برخوردار شود

حسادت در رقابت ، خود را نشان می دهد و سلامت آن را از بین می برد

حسادت از جنس آتش است

می سوزد و می سوزاند

تنها راه چاره :

ان اکرمکم عند الله اتقیکم

بپذیریم آن کسی عزیزتر است که از همه بر خودش کنترل بیشتری دارد

و عزت و کرامت هم باید در نزد خدای متعال باشد نه در پیش غیرخدا

آنگاه دیگر حسادت ، معنای خود را از دست می دهد

و رقابت تنها با انگیزه سبقت در انجام تکلیف ، بروز و ظهور می یابد

و تنها حسی که می ماند حس غبطه است

حسی زیبا که آدمی هیچگاه خود را از دیگران بالاتر نمی بیند و همیشه در مقیاس غیر خود ، حس می کند از همه در بندگی خدا عقب تر است

طنز با تمسخر فرقی اساسی دارد

در طنز مطلبی جدی را به زبان شیرین و بیان ملایم و بصورت شوخی که لبخند را به لب بنشاند عرضه می کنیم

اما در استهزا و مسخره کردن ، هویت انسانی فردی را زیر سوال می بریم که دارای عملکردی غیرمناسب با نظر و خواسته مان می باشد

در حقیقت در طنز ، عمل ، نقد می شود و در تمسخر ، شخص

طنز در اصلاح امور فرهنگی و اجتماعی بسیار تاثیرگذار است

و تمسخر در تخریب بنیان های فرهنگی و اجتماعی موثر می باشد

بنظر می رسد نخستین گام در مدیریت بحران ، حل بحران مدیریت است

بحران مدیریت از سه مشکل اساسی بوجود می آید :

نخست : عدم بکارگیری عناصر مدیریتی در مسئولیتهای مهم

توضیح آنکه داشتن سوابق مدیریتی با دانش اکتسابی مدیریت هرچند لازم و ضروری است اما کافی نیست و فرد باید استعداد ذاتی برای مدیریت داشته باشد

دوم : عدم شناسایی نقاط قوت و ضعف

توضیح آنکه عدم توجه به آمار و پژوهش در شناسنامه دار کردن نقاط قوت و ضعف می تواند به مدیران لایق و شایسته نیز صدمه مدیریتی وارد کرده عملکرد آنان را زیر سوال ببرد

سوم : عدم ثبات مدیریت

توضیح آنکه مدیریت باید در زمان مورد نیاز بتواند اهداف معینی را در قالب برنامه ای خاص پیگیری و محقق سازد که در صورت عدم ثبات نمی تواند بار مسئولیت را به سرمنزل مقصود برساند

با وجود بحران مدیریت نمی توان انتظار داشت بهترین مدیران هم بتوانند بحرانهای سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی را مهار و مدیریت نمایند

چقدر سخت است فراق و انتظار

انتظاری که هر جمعه به اوج خود می رسد

آه ، دل در تب و تاب و اشک ، بارانی برای مهار آتش هجران

زمان می گذرد ولی عصر انتظار تمامی ندارد

ندبه ، دعایی که یادآور تاریخ مظلومیت بندگان خداست

آنان  یکی بعد از دیگری آمدند اما شیطان صفتان چون ابرهای سیاه اجازه درخشیدن به این انوار طیبه را ندادند

افسوس که این محرومیت همچنان ادامه دارد

افسوس که انتظارمان واقعی نیست

افسوس که آماده عصر ظهور نیستیم

. . . و صد افسوس ...

صراط کجاست؟

آیا بین دنیا و آخرت پلی است به نام صراط ؟

آیا صراط ، مجموعه ای است از راههای منتهی به بهشت و جهنم ؟

آیا صراط ، با اختیار بشر انتخاب می شود ؟

آیا می توان پس از انتخاب و حرکت در صراط خاصی ، با پشیمانی ، از مسیر طی شده برگشت؟

آیا در صورت بازگشت از صراط خاص و طی مسیر جدید می توان مجددا به همان صراط قبلی بازگشت؟

پاسخ همه این پرسش ها را در چهل آیه قرآن با واژه صراط ، می توان یافت

بعضی دوست دارند تافته جدا بافته باشند

خود را برتر می بینند

دارای روابط ویژه هستند

و از مواهب ویژه خواری برخوردارند

جسور و از زبان تند و قاطع خود برای بیرون کردن رقیب و خصم از میدان بهره می برند

براحتی دروغ می گویند و ابتدا دروغ خود را خود باور می کنند

ریسک پذیرمی باشند ولی بشدت از منافع خود دفاع می نمایند

باید از این گروه انگل صفت برحذر بود و از تمجید و الطافشان ، بیمناک

ویژه خوران معمولا در محیط های خوب رشد می کنند

خوبان باید مراقب اطرافیان خود باشند

تکیه بر غیر خدا نباید داد

هیچ قدرتی جز او وجود ندارد

هرچه هست از اوست

این باور ، به آدمی توان مقابله با شیطان را می دهد

این نیرو ، انسان را در نبرد  با خویشتن پیروز می کند

این ذکر ، لذت ترک لذت را به بشر می چشاند

باید تجربه کرد تا باور نمود

لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم

برخی نان خود را خونین می کنند

با خون مردم

با ظلم به دیگران ، رزق خود را آلوده می سازند

چرا //////؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

رزق همان است که از جانب رازق تعیین شده است

آنچه اضافه می شود خونی است که از دیگران کشیده و به نان خود می مالیم و می خوریم

وای چقدر این خون ، مشمئز کننده و تلخ است

همه دردها و آلام بشر از همین خون است

دنیا و آخرتمان را تباه می کند

بس است خون آشامی بس است

گروهی که نقاب ایمان به چهره دارند

ظاهرشان به حق آراسته است

از ولایت ، دم می زنند

از آخرت می گویند

اما به حقیقت معنا ، دنیا طلب هستند

برای رسیدن به موقعیت های پست دنیوی از هر روشی بهره می برند

برای تخریب رقیب ، از دروغ و بهتان استفاده می کنند

برای کسب وجاهت خویش ، از اهلبیت ، مایه می گذارند

برای ترویج خود ، از دین هزینه می نمایند

اما همه این تلاشها ، مذبوحانه و بی فایده است

زیرا خدای متعال تنها از اهل ایمان حمایت می کند

این وعده الهی است

ان تنصر الله ینصرکم 

بعضی شاغلند و بعضی مسئول

آنهایی که احساس مسئولیت می کنند و تکلیف مدارند پس برای مال و مقام تلاش نمی کنند بلکه هدف آنان ، انجام وظیفه بر مداری است که خدای متعال برایشان مقدر ساخته است

اما افرادی که برایشان ثروت ، قدرت ، شهرت و شهوت ، اهمیت دارد و برای رسیدن به آن تلاش می کنند دو دسته اند:

نخست : کسانی که برای رسیدن به اهدافشان از هر ابزار و وسیله ای استفاده می کنند و با زیرکی و زرنگی خاص سعی دارند به خواسته های خود نائل آیند

دوم : گروهی که با رعایت اصول پذیرفته شده ای که نام قانون و شرع را با خود دارد تلاش می کنند به خواسته هایشان هرچند محدودیت پذیر است نائل آیند

گروه دوم معمولا بواسطه محدودیت ها نمی توانند به خواسته های خود دست یابند و غالبا افسرده از شکستها دچار استرس های عصبی شده از ناکامی ها می نالند

اما گروه اول بی اعتنا به محدودیت های قانونی و شرعی از همه چیز به راحتی عبور می کنند و لحظه ای از خوش گذرانی و لذت و هوس ، غافل نیستند

هردو گروه پایان خوبی ندارند زیرا در انتهای عمر به این نتیجه تلخ می رسند که همه خواسته هایشان در چارچوب تنگ دنیا و عمر کوتاه آن ، لغو و بیهوده می باشد

آنان با تلخ کامی دنیا را ترک می کنند با این تفاوت که آسیب پذیری گروه اول به مراتب بیشتر است

اما انسان هایی که دنیا آنان را به خود مشغول نکرد

بلکه مسئولیت پذیر گردیده از نگاه تکلیف ، به دنیا نگریسته ، دائما طرف حساب خویش را تنها و تنها خدا می دانند وبس

این گروه هرچند اندک و گاهی مورد تمسخر آن دو گروه می باشند ولی از عاقبتی نیکو برخوردارند 

و جالب آنکه از جهت برخورداری از رزق مادی و لذات دنیوی نیز از آن دو گروه چیزی کمتر ندارند

و در حقیقت این دعا در حق آنان مستجاب شده است :

ربنا اتنا فی الدنیا حسنة و فی الاخرة حسنة و قنا عذاب النار 

هرچه داریم ز خونی است که ریزد ز شهید

قدرت ما ز همانست که گردید سعید

ای که جان داده ای از بهر خدای یکتا

ارجعی را تو شنیدی ز ندای مولا

زین جهان رخت چو بستی به کجا تاخته ای

اندر آن جنت رضوان تو که را یافته ای

گر شدی وصل به دریای عظیم رحمان

خوش به حالت که مقامت به همه گشت عیان

رنگ رخسار به خون سرخ نمودی به شتاب

تا گل سرخ شهادت بشود زین سیراب

ما که مشتاق به وصلیم در این عصر فراق

رهسپار از پی قدسیم به خونت ز عراق

دوستان به سه دسته قابل تقسیم هستند :

نخست : دوستان واقعی

دوم : دوستان ظاهری

سوم : دشمنان در لباس دوست

گروه نخست که معمولا اندکند مومنانی هستند که یراساس ایمان ، دوستی می کنند و در اصل عشق به خداست که موجب دوستی با دوستان خدا می شود

گروه دوم که بسیارند انسان هایی هستند که بر اساس منافع خود و به سبب نیازی که دارند اظهار دوستی می کنند

گروه سوم که تعدادشان گاهی کم و گاهی زیاد است انسان نماهای چند چهره ای هستند که معمولا خنجری از پشت با خود دارند و در شرایطی غیرقابل پیش بینی زهر خود را می ریزند و انسان را غافلگیر می سازند

انسان عاقل تنها به گروه اول اعتماد کرده و با گروه دوم صرفا معاشرت و زندگی می کند و از گروه سوم بشدت بیمناک و مراقب می باشد

شناخت گروه سوم تنها در مقام عمل میسر است و به سادگی نمی توان آنان را شناخت